Posłowie

Zgromadzenie plenarne

Posłowie, zgodnie z artykułem 38 ustawy zasadniczej, są przedstawicielami całego narodu, nie są związani zaleceniami ani instrukcjami i podlegają wyłącznie własnemu sumieniu. Wybierani są w ogólnych, bezpośrednich, wolnych i równych wyborach podczas tajnego głosowania, na okres czterech lat. Wybieralny jest każdy, kto posiada obywatelstwo niemieckie i ukończył osiemnasty rok życia. Posłowie posiadają przywilej immunitetu i indemnitetu. Za sprawowanie swojego mandatu poselskiego otrzymują wynagrodzenie podlegające opodatkowaniu (dietę parlamentarną).

Zgodnie z przynależnością partyjną posłowie łączą się we frakcje (kluby parlamentarne) lub wykonują pracę w parlamencie jako posłowie niezrzeszeni. Aby móc utworzyć frakcję, musi zrzeszyć się przynajmniej pięć procent przedstawicieli narodu. Ponadto muszą należeć do tej samej partii lub do takich partii, które z uwagi na jednolicie ukierunkowane cele polityczne nie konkurują ze sobą w żadnym kraju związkowym. Siła frakcji ma decydujące znaczenie przy obsadzaniu urzędów i komisji.

Wszyscy posłowie łącznie tworzą zgromadzenie plenarne. Posiedzenia plenarne mają charakter publiczny; prowadzi je przewodniczący Bundestagu, jeden z jego zastępców lub jedna z jego zastępczyń. Z reguły rocznie odbywa się przynajmniej 20 tygodni posiedzeń (w latach wyborczych może być ich mniej). W tym czasie wszyscy posłowie do Bundestagu przybywają do Berlina. Okresy bez działalności parlamentarnej posłowie spędzają przeważnie w innym swoim miejscu pracy w swoim okręgu wyborczym.

Komisje i pozostałe gremia

Komisje stałe i gremia kontrolne

Uchwałą większości członków parlamentu Bundestag tworzy komisje stałe i inne gremia, w których posłowie zasiadają w relacji do siły swoich frakcji (klubów parlamentarnych). Ich zadaniem jest przeprowadzanie merytorycznych obrad nad projektami ustaw i przygotowanie uchwał na posiedzenia plenarne. Odpowiadają one za ściśle zdefiniowany obszar zadań. Na mocy ustawy zasadniczej nakazuje się tworzenie komisji: Obrony, Spraw Zagranicznych, ds. Unii Europejskiej oraz ds. Petycji.

Komisja Obrony sprawuje kontrolę nad siłami zbrojnymi i może sama siebie mianować komisją śledczą. Komisja Spraw Zagranicznych sprawuje kontrolę nad polityką zagraniczną Rządu Federalnego. Komisja ds. Unii Europejskiej może w imieniu Bundestagu wydawać opinie na temat planowanych uregulowań Unii Europejskiej. Komisja ds. Petycji zajmuje się prośbami bądź skargami, kierowanymi przez obywateli do parlamentu. Z najsilniejszą komisję uważa się Komisję Budżetową, gdyż przygotowuje ona zatwierdzenie środków budżetowych. Komisje mogą również tworzyć podkomisje.

Do instytucji stałych Bundestagu należą również gremia kontrolne, nadzorujące określone obszary pracy rządu.

Komisje śledcze i pozostałe gremia

Komisje śledcze tworzone są z aktualnego powodu i za zgodą przynajmniej 25 procent posłów do Bundestagu. Mają za zadanie sprawdzenia i wyjaśnienia politycznych i biurokratycznych nieprawidłowości w zakresie działań rządu, Bundestagu i administracji państwowej.

Celem przygotowania decyzji w zakresie kompleksowych zagadnień o szczególnie doniosłym znaczeniu Bundestag może powoływać komisje nadzwyczajne (Enquete-­Kommissionen). W ich skład wchodzą posłowie oraz rzeczoznawcy spoza parlamentu. Komisje nadzwyczaje przedkładają Bundestagowi raporty i zalecenia.

Od 2004 roku w Bundestagu działa Rada Parlamentarna ds. Zrównoważonego Rozwoju. Celem jej jest prowadzenie polityki zrównoważonego rozwoju, przejmującej odpowiedzialność za ludzi żyjących obecnie tak samo, jak i za przyszłe pokolenia.